Midzomernacht

Ja inderdaad, dat klopt niet.
En ja, dat is expres en mijn eigen keus.
En ja, dat bevalt goed.
En ja, het is wel raar. 
En een beetje jammer ook.

Twintig keer ging ik naar Oerol. Een jaar moest ik verstek laten gaan vanwege een werkgever met hersenverkramping. Ik zette er veel voor aan de kant en liet een hoop aan me voorbij gaan. Iedere keer zat ik tijdens midzomernacht op Terschelling.

Vorig jaar besloot ik dat het de laatste was. Sinds mijn eerste Oerol hoor ik mensen zeveren over dat het vroeger beter, mooier, rustiger, whatever was. Dat bleef ik horen. Al die tijd vroeg ik waarom ze dan toch nog gingen als de beste tijd achter ze lag. Dan kwam er wat melancholisch of alcoholisch uit en gingen we over op een ander onderwerp. Die stap sla ik graag over.

In mijn ogen is het een festival geworden waar je als 55 jarige vrouw uit Sneek een hele leuke midweek kan hebben met je vriendinnenclub. Gezellig samen kamperen of logeren in een stervensdure hippe b&b. Verse muntthee drinken en na de tweede rosé roepen dat je toch echt wel een club gekke meiden bent. Dan trek je je Gaastra jas weer aan en stap je op een tandem omdat dat bij de verhuur zo'n leuk plan leek. Na wat gehannes zit je er met z'n tweeën op en kun je, terwijl je de volle breedte van de straat/fietspad/uitrit/kruising blokkeert, gaan dimdammen over welke kant je eigenlijk op moet. Hartstikke leuk, vooral doen.

Een van de charmantste kanten van Oerol vond ik dat er overal drank in glas geserveerd werd. Geen plastic zooi, iedereen zet zijn lege glas wel op een tafel of de bar. Het kweekt onderling vertrouwen. Daardoor zag je ook vaak volle tassen onder snelbinders van geparkeerde fietsen. Da's van iemand anders, daar blijf je van af. Het is Oerol, dat moet kunnen. En dat kan.

Sinds twee jaar staan er security-types bij de ingang van de twee festivalterreinen, die in mijn tas willen kijken om te zien of ik drank bij me heb. Want misschien wil ik die wel daar opdrinken en worden er inkomsten mis gelopen. Dat schaadt vertrouwen, iets met gasten en de waard. Ik wil helemaal niet uitleggen dat ik eerst op Westerkeijn koffie kom drinken, om dan het halve eiland over te fietsen, daar een voorstelling ga kijken en in geval van een  mooie zonsondergang over drie uur, in het duin daar wat wil drinken. Daar hebben ze niks mee te maken. En nee, ik wil geen kluisje om die fles in op te bergen. 

Ik wil ademen en genieten. En mooie voorstellingen zien en kleurrijke types ontmoeten. In de rij bevlogen discussies aangaan over de kwaliteit van de voorstelling van gisteren. Tips horen over wat er écht gaaf is. Gekke dingen zien en horen. verbaasd worden door acts die ik nergens anders zie. Fietsen tussen witte wieven en duinpluis. Gevangen worden in een bloedstollend mooi stuk theater in een schuurtje. Dan kan vast ergens zonder security en Gaastra. Ergens waar wel buiten de lijntjes gekleurd wordt en ik toch mijn tas onder de snelbinders kan laten.

Heeft er iemand tips?