Of ik dat wilde doen? En oh ja, we gaan ook uit eten en bowlen,
daar willen we ook foto's van.
Dat eerste vond ik prima, maar om nou op gehuurde schoenen op glad parket door lelijke led-spots verlichte bowlers te gaan fotograferen leek me geen goed plan.
Dus na een uur of 4 slaap, de klus de nacht ervoor was lang en de zomertijd snoepte ook een uurtje van mijn nachtrust af, klopte ik aan bij de bejaardenwoning. Mijn opdrachtgever deed open, liet me binnen. In de woonkamer staat een familie van een man of tien waarvan er drie staan te filmen met hun telefoon.
Mijn opdrachtgever zegt met een goed verstaanbare stem:
"Kijk moeder, dit is uw cadeau vandaag".
Nog voor hij zijn zin af kan maken hoor ik in mijn hoofd:
"Cue: five, six, seven, eight, Y.M.C.A., It;s fun to stay at the Y.M.C.A."
Muziek gaat onverwacht hard aan. In één soepele beweging trek ik mijn broek uit waarvan de pijpen door klittenband bij elkaar gehouden blijken te worden. De knoopjes van mijn blouse springen in het rond als ik die ook van mijn lijf scheur. Met mijn harige witte pens sta ik in een leren tanga Y.M.C.A. te playbacken terwijl ik hitsige danspasjes maak."
"en hij komt vandaag foto's maken van u en de hele familie."
-Van harte gefeliciteerd met uw 85ste verjaardag" zeg ik terwijl ik haar hand schud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten