25-03-2018

Fleddy

"Fleddy Melculy en Gojira"
-"Je bedoelt zeker: Freddy Mercury?" vroeg de juf.
"Nee, Fleddy Melculy en Gojira vind ik leuk!"
-"Dat ken ik allemaal niet"
Als zesjarige met een voorkeur voor stevige metal is het niet altijd makkelijk om dat met je omgeving te delen. Die herrie is niet overal even welkom. Mijn neefje leek dat wel door te hebben.

Fleddy heeft iets met Bifi. Inderdaad, die kleine vieze worstjes van Unox. Per stuk verpakt in teveel plastic. In het nummer "Apu van de nightshop" komen ze voor. Luister en kijk maar hier Tijdens de shows van Fleddy komt Apu doorgaans tijdens dat nummer op.Vorig jaar als slangenbezweerder, nu rijdend op een kameel, maar altijd Bifi strooiend.

De cateraar in Roosje leek het een goed plan om Bifikroketten te maken. Omdat het kan. Zo gezegd, zo gedaan. De mannen van Fleddy komen de artiestenfoyer in voor de maaltijd en horen daar over die kroketten. "'Tís echt? Echt waar? Bifikroketten? Da's de max!" Allemaal blije gezichten nog voor er een hap gegeten was. 



De Vlamingen portretteerde ik vorig jaar in Merleyn, onderuit op een bank, nu mochten ze in de lift. Terwijl we wachten op, hoe kan het ook anders, de bassist, wilde de drummer vast op de foto. Met een variant op een kushand, alleen in de lift. "Tis voor mijn lief, ik probeer da voor haar te doen he, en tis ook om te laten zien da we echt optreden he, nie alleen maar aan het zuipen zijn" Ik gaf hem mijn visitekaartje, hij ziet het paard op de achterkant en roept:"Maar ja, die'n ezel zie ik elken dag, die hangt bij ons op de frigo, da was van u!" 
Vandaag was er al een berichtje van 'm, of ik die foto wilde sturen. Tuurlijk. 


Foto's met de hele club waren zo gemaakt, in no-time een serie belachelijke portretten. "Veel plezier tijdens de show, ik ga naar de zaal!" Het is duidelijk dat ze veel gespeeld hebben afgelopen jaar. Strakke show, het publiek vreet het op. Goeie pit. Al tijdens het applaus ga ik mijn spullen pakken, morgen heel vroeg op om in Maastricht een voorstelling te gaan bouwen.



De mannen komen van het podium als ik mijn jas aan sta te trekken. "Da was vree goe hé" "T was de max" ze gaan direct richting kleedkamer en koud bier. Behalve de bassist, die krijgt zijn masker niet af. Een pluk haar zit in de gesp. "Kom maar, ik maak me wel los" bied ik aan.Verbaasd kijkt ie van achter zijn masker op. "Ach alstemblief ja, da helpt zeker" Bezweet komt ie onder het rubber gezicht vandaan. "Tis goe om u welkom te voelen"  
Missie geslaagd. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten