Lik

Prachtige zonovergoten witte velden zag ik. Rijp op bomen, maagdelijke sneeuw, alles vanachter een vuile autoruit. Onderweg naar klus en afspraak passeerde ik menig ansichtkaart. Vandaag onverwacht tijd om naar buiten te gaan en net zo onverwacht bleek negentig procent van de sneeuw verleden tijd. De zon was vandaag net een standje harder gegaan. In de schaduw van bomen en dijk was het nog wit, maar verder was alles weg. De knollen waren er niet rouwig om, zo konden ze weer bij de bodem. Drinken was wat lastiger voor ze, want de vijver was dichtgevroren. 

Nou kunnen ze prima met een hoef door het ijs heen trappen om uit een wak te drinken, maar om daar een beetje handig voor te staan moeten er toch al snel twee hoeven op het ijs staan. En daar hebben ze duidelijk geen zin in. Dan maar uit het al omgewoelde wak drinken. Een van de merries probeerde het en spuugde meteen de modder weer uit. Met tegenzin begon ze een nieuwe poging te wagen. Een ander koos voor de makkelijke weg en likte de bovenkant van het ijs de hele tijd op dezelfde plek.
Of het dan stoort dat ik er naast ga zitten flitsen? 
Nee joh, ben je gek, Ik heb een droge bek!