Shai Maestro kwam met zijn trio wat spelen.
Ondanks dat er geen hond op af kwam, was het een topavond.
Ik hoefde met licht nergens rekening mee te houden,
kon mee improviseren met de heren.
Als een band bladmuziek heeft,
of een arrogante bandleider,
of zelf nooit buiten de lijntjes kleurt,
of bang is, dan moet ik al snel gas terug nemen.
Soms is het duidelijk dat dat niet hoeft
en kan ik ongehinderd mijn gang gaan.
Zo heb ik ze het liefst.
En dat er nauwelijks iemand aanwezig is,
is dan niet mijn probleem,
dat is alleen jammer voor de afwezigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten