Zo treurig en grijs als het weer was, stond ie daar.
Tussen een paar touwtjes te wachten.
Ontsnappen was al lang van het menu geschrapt.
De hoop vervlogen. Doorgezakt.
Tijdens de voorstelling moest ie zijn kunstje doen.
Niet meer wat het vroeger was. Rechter poot was rot.
Net als de rest van het circus had 'ie betere tijden gekend.
Ouderdom en slijtage hadden hun tol geëist.
Zelfs de kronen op zijn slagtanden begonnen te roesten.
Wat stoffige lama's en een club ganzen stonden naast hem te wachten.
Mat op een mistige woensdagmiddag.
De grote tent werd nog gebouwd,
de staltent en woonwagens stonden op hun plek.
Maandag zouden ze weer vertrekken.
Naar Kranenburg, Wezep of Doetinchem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten