05-09-2016

Pret

Nog nooit zat ik zo vaak in een achtbaan als vandaag. Letterlijke achtbanen. Niet de emotionele. Ik heb genoeg onstabiele collega's in de overgang gehad die onder druk een heel pretpark in hun hoofd kregen, waar wij de karretjes in mochten rijden. Gelukkig was dat nu niet. Dit was gewoon in Brabant. Maar dan met prachtig weer, net na de vakanties en met een ervaren reisgenoot. Daarbij kwam ons effectieve overleg:
"Waar wil je heen?" Nog een keer naar de vogel. "Oké".

Op Zevenmijlslaarzen dreunden we door het park.
Ik heb vandaag geleerd dat als je heel hard gaat zitten schreeuwen in een achtbaan als ie net een seconde rijdt, dat je dan heel diverse reacties krijgt. Vooral de jongetjes in het karretje voor ons schrokken zich wild. Het heet toch niet voor niets een pretpark? Nou dan!

Blijken er heel veel herinneringen daar te zijn. Ook niet gek, als kind kwam ik er eens per jaar, soms misschien twee. Sinds mijn vijftiende een stuk minder regelmatig, maar wel met diverser gezelschap. Onderweg van de ene naar de andere attractie komen die verhalen omhoog. Veel lijkt veel kleiner dan de eerste keer dat ik het zag. 
Mijn perspectief en de tijd zijn dan ook behoorlijk veranderd.

Net voor sluitingstijd zijn we nog even naar De Indische Waterlelies geweest. De muziek daarvan is nogal eens in heel andere omgevingen voorbij gekomen. In het seizoen waar ik in de dierentuin in een circustent twee of drie keer per dag dezelfde musical draaide, zette ik het muziekje vooraf regelmatig op. Het bleek de cue voor de acteurs om naar het toneel te rennen en allemaal een Elfje in een bloem te spelen. Het liefst wilde ze allemaal het ene Elfje zijn wat kapot was en niet niet lekker draaide. Omdat ze ook wisten dat het niet leuk was als iedereen stuk was, wisselden ze de eer af. De rest draaide het hele nummer netjes hun pirouetten.  
Fijn om op de valreep de bloemen weer open te zien gaan. 
En ja hoor, het meest rechter Elfje haperde.
Precies zoals het hoort.


De vijfkoppige vuurspugende draak was wel nieuw voor mij.
Over veertig jaar zal blijken dat dat eigenlijk ook een stoffige robot was.
Maar nu was ie heel groot, en gevaarlijk en met vlammen en alles.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten