Nadat werk me de afgelopen dagen afhield van meer wezenlijke zaken,
mocht ik vandaag weer buiten spelen. Het weer maakte het wel een beetje spannend.
Zelf ben ik tamelijk spatwaterdicht, maar camera en flitsers hebben meer moeite met een voorjaarsbuitje. Met een oog in de zoeker en de ander op de naderende onweersbui stond ik in de polder. Schuilde ik in de auto en stond even later weer tussen andere natte knollen te flitsen.
Twee veulentjes hadden het op mij gemunt. Geen moment kon ik mijn statieven met flitsers uit mijn blik laten, of ze stonden er op te kauwen/gooiden ze om/likten aan de knoppen. Misschien werden gewoon wat vervelend van het weer. Ik heb dat ook wel eens.
Gelukkig is de aandachtsspanne van jonge paarden net als die van jonge mensen heel kort en gingen ze elkaars distelbollen te lijf. Uitgebreid plukten ze elkaars manen leeg.
Nat zien ze er nog net wat ruiger uit dan droog.
Een beetje medelijden heb ik dan wel met ze.
Terwijl ik voor weer een bui vertrok keek ik om.
Daar moest ik toch nog even mijn camera voor uit mijn tas halen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten