Op het Postagentschap bij de supermarkt stond een man rood aan te lopen.
Hij had een kleien bubble/envelop met iets er in, iets ter grootte van een fotorolletje.
`Nee meneer, dit maag niet aals briefpost, dit paast niet door de brievenboes, dit moet aals pakketpost´, zei het meisje achter de balie. -Joh, ik stuur wekelijks die dingen hier op, dat kan altijd als brief. 'Nee meneer', ze pakte de plastic voorbeeld brievenbusgleuf en lief zien dat het niet paste. Hij pakte het envelopje en ramde het in een keer door de brievenbus die naast de balie stond. - Zie je wel, past gewoon. 'Maar meneer' Hij viste het weer uit de bak, pakte de voorbeeld brievenbusgleuf en ramde het ook daar doorheen.Wat hulpeloos keek ze naar ons, de groeiende rij wachtenden die duidelijk op de hand van de man was. 'Oké daan, vandaag kaan het als brief'.
Ik was aan de beurt en gaf een doosje af wat naar Urk moest. 'Deze past zeker niet door de brievenbus', sprak ze met haar hoge stem en bijna overdreven zwaar Slavische accent.
'Maar meneer, de postcode heeft een letter te veel, kijkt u maar er staat U R K, dat kan nooit'. Oeps, ik was de letters van de postcode vergeten op te schrijven.
-Sorry er staan twee letter te weinig, en "Urk" is een dorp.
'Ik viend Oerk raar naam voor dorp'
-Ja, dat vinden we allemaal
Als je echt veel vliegen wil vangen kan je de plakstrip ook per katrol kopen,
eens per week doordraaien en op het einde gaan barbecueën, of gewoon weg flikkeren.
En nee, dat ding zat niet in mijn pakketje, dat ding zag ik in een kinderboerderij hangen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten