In de rij

Terwijl juist deze week een groot rapport uitkwam waarin bewezen werd dat het martelen door de CIA niet effectief was, stak hij de spuit nog eens diep mijn tandvlees in. En nog eens, en onder ook, drie keer. Mooi dat ik niks gezegd heb. Ik heb mijn kaken op elkaar gehouden. Nee da's nie waar. Maar ik heb niks verteld, mijn vrienden er niet bij gelapt en geen gevoelige informatie losgelaten. Ook niet toen ie met een miniatuur schuurmachine achter mijn tandvlees ging poeren. Breed grijnzend polijstte hij uiteindelijk al mijn tanden. 

Even voor die martelscene liep ik door het centrum. Plein 44 is eindelijk klaar, de hekken zijn weg, en voorbijgangers zitten op bankjes naar andere voorbijgangers te kijken. Alle hekken zijn weg, nee niet alle, er zijn weer nieuwe. Een kledingwinkel trekt zoveel bezoek dat er, net als in de Efteling, een zigzaggend parcours is aangelegd waar bezoekers wachten om binnen gelaten te worden. Om binnen goedkope rotzooi te kopen. De Primark weet blijkbaar nog doelgerichter in ontwikkelingslanden de autoriteiten om te kopen. Fabrikanten aan te zetten tot nog 'effectievere' productiemethoden. Menig kledingwinkel-keten was daar al goed in, maar zij spannen de kroon. En dus wacht het plebs hier uitgebreid voor ze de door kinderslaven in elkaar genaaide bagger mogen kopen. Hebben ze weer wat nieuws om aan te trekken.

Volgens de Primark website werken ze overigens erg duurzaam, volgens alle richtlijnen, en is ethisch handelen erg belangrijk voor ze. Nou ja, dan zal ik er naast zitten.