De eendjes flitsen in het park. Kent u die uitdrukking?
Sinds ik met flitsers ben gaan spelen valt het me op hoe verschillend de reacties zijn op die flits. De gemiddelde volwassene heeft er de pest aan en klaagt over lasogen.
Sommige kinderen willen zo vaak mogelijk in de ogen geflitst worden, alsof het kermis is.
Andere heel jonge kinderen geven geen enkele reactie. Terwijl op een halve meter afstand, die flitser op vol vermogen, toch echt stukjes van je hersenen weg fikt, knipperden ze niet eens. Een hond reageerde anders, die werd gek van het geluid en wilde meteen mijn camera opeten.
In het park vond ik een familie zwanen. Papa en mama maakten duidelijk dat ik niet te dicht bij mocht komen, maar vonden het geflits geen probleem. En na verloop van tijd mocht ik trouwens ook dichterbij komen, en mijn lens op zijn kroost richten, al moest papa dan toch af en toe laten zie we er de baas was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten