Ongehoorde herrie

Twee podia. 
Twee feestjes die nog moeten beginnen.
Een ter ere van het honderdjarig bestaan van Le Sacre du Printemps.
Een ter ere van het honderdjarig bestaan van Lemmy, van het bestaan van bier in het algemeen? van hardrockmuziek met zwaar versterkte gitaren en duistere tonen. (aldus de Gelderlander)  (Hallo, het is 2013, een halve eeuw geleden was elektrische gitaarmuziek een noviteit. Een staatsgevaarlijke door drugs veroorzaakte uitwas van gebrek aan respect voor de autoriteiten.) Nu is het toch al heel lang een industrie zonder enige maatschappelijke dreiging. Maar voor de Gelderlander, en niet alleen die krant, blijft het moeilijk om metal als niet iets nieuws, engs of exotisch te zien.

De eerste uitvoering van Le Sacre, was daarentegen in 1913 reden genoeg voor het publiek om onder luid boegeroep de zaal te verlaten. Ongehoorde herrie. Gênante vertoning. Een schande. Hoogstwaarschijnlijk zal het publiek in de Goffert zaterdag het concert op een andere manier verlaten. Arm in arm, de laatste slok bier weg gorgelen en voor de vorm nog een keer "Slayer!" schreeuwend.
Ouderwets gezellig dus.