Een paar jaar geleden lagen er net
zoveel kastanjes voor mijn deur als vandaag.
Waarschijnlijk was het ook herfst.
En liep er een oude kromme vrouw op de
stoep,
ze liep alsof ze haar fietssleutel
kwijt was, te turen.
Ik wilde net op de fiets stappen en
vroeg of ze iets kwijt was.
“Ik ben op zoek naar kastanjes, maar
ik kan ze niet vinden.”
-"Kijk hier ligt er een", wees ik voor
haar voeten,"en hier en hier."
“Oh, dankuwel, nu zie ik ze.”
-"Goedemiddag"
“Goedemiddag”
(en da's echt waar, en geen woord aan gelogen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten