"Maar die is toch net overleden?"
-Hoezo?
"Ja een paar dagen geleden, er stond iets in de krant."
Een zoekopdracht was genoeg om te zien dat Feike Boschma inderdaad op 93 jarige leeftijd overleden is. Terwijl ik maar een keer een voorstelling van hem heb gezien voelt het toch als een gemis. Een jaar of tien geleden speciaal voor naar Eindhoven gegaan om hem aan het werk te zien. Het was de moeite waard.
Van een paar doekjes en een stukje ijzerdraad wist ie een prachtige balletdanseres te maken. Wat touwtjes een lapje en twee ijslollyhoutjes waren in zijn handen genoeg om een gevaarlijk personage te maken.
Een andere poppenspeler van formaat waar ik ooit mee werkte moest, lang geleden, optreden in Israël. Feike stond daar op hetzelfde festival. Vanwege praktische onhandigheden kon Feike zijn eigen kist met poppen niet meenemen. De andere poppenspeler nam die kist wel mee, geen probleem.
Bij de Israëlische grens moest alles uitgebreid gecontroleerd worden. De trip was goed voorbereid en alles was speciaal verzekerd. Feike's kist stond voor ruim 20000 in de boeken. Nou, daar moesten de douanebeambten meer van weten.
Wat zat er dan in die kist?
Het zegel werd verbroken en ze zagen alleen wat lapjes stof, touw en inderdaad, ijslollyhoutjes.
Fraude! Gevaar! Dit kon niet! Dit is nooit 20000 waard!
"Maar dit zijn poppen van een poppenspeler."
-Niet waar, dit zijn wat lappen!
"Nee, echt, hij kan er prachtige dingen mee."
-Laat maar zien dan!
"Maar het zijn niet mijn poppen."
-Niks mee te maken!
Even later kwamen de collega's van de beambten ook kijken wat er te doen was.
Iemand stond met wat lapjes te spelen, zo mooi dat de uniformen allemaal bleven kijken.
Maar nog net niet zo mooi, als alleen Feike dat zelf kon.
Geen pop, geen touwtjes, maar een echte
Mooi. Een waardig in memorium.
BeantwoordenVerwijderenDank je!