Cowboys and girls

Precies op tijd en met een grote glimlach stapt ze het trappenhuis uit. 

"Oh it's so nice to meet ya'" Het Canadese platteland is prominent aanwezig in haar accent. Natuurlijk wil ze op de foto en staan we hier goed? En of ik wist dat ik een pas getrouwd stel aan het fotograferen was? "Zijn mijn ogen open en mijn mond dicht op de foto? Ik praat de hele tijd en knipper op het verkeerde moment, dat heb ik nou altijd gehad."

Ik flits tussen haar spraakwaterval door en feliciteer ze met hun huwelijk, ze stralen allebei. Hij lijkt als twee druppels water op een jonge Arjan Ederveen verkleedt als cowboy en zegt geen woord. Zij heeft genoeg tekst voor twee. Even later op het podium praat ze ook soepel de liedjes aan elkaar.

Belle Plain complimenteert ons met ons mooie land en wil toch even zeggen hoe erg ze het vindt wat er vannacht in Nieuw Zeeland gebeurde. Ze hoopt dat we vanavond en de rest van ons leven goed voor elkaar zullen zorgen en van elkaar zullen houden. Om direct door te gaan met: "And now I will sing a murderballad". Ik grinnik en om me heen verbazen bezoekers zich ook over de bijzondere inleiding.

Na afloop sta ik klaar bij de lift om Colter Wall en band in de lift te portretteren en ze komt van het podium. Ik zeg wat over de opmerkelijke overgang in die aankondiging. Meteen kleuren haar wangen en ze stamelt dat het een vergissing was en dat dat niet de bedoeling was. Dat dat liedje over rouw ging en dat ze dat had willen zeggen en dat dit gênant was. Of ze alsnog haar excuses aan moet gaan bieden? Ik antwoord dat mensen wel door hadden dat ze het goed bedoelde en wel tegen een stootje konden. En dat ik zelf het heel grappig vond. "Well, your sense of humour has got to be the colour of your shirt and thanks for your peptalk!" Met dezelfde grote glimlach verdwijnt ze weer in het trappenhuis.

-

Colter Wall en zijn band wachten boven in de gang en ik haal ze op met de lift. De grote tourmanager twijfelt zichtbaar of ie in moet stappen. Hij zit niet in de band en hoeft niet op de foto. Stap maar in, komt wel goed. Meteen roepen de mannen achter me dat hij als mascotte voor ze op de vloer moet gaan liggen. Twijfel. Enkele aanmoedigingen later zit ie als een Griekse god voor de club cowboys.  Ik flits een keer of vijf, de liftdeuren gaan open en ik heb weer een fijn portret voor de collectie er bij.