Machtsovername

Opnieuw op zoek naar de kudde. Opnieuw bleek de Oranjesingel afgesloten.
Precies twee weken geleden wilde ik naar de Ooij en werd de voetgangersbrug gebouwd, nu werd ie afgebroken. Ruim voor zonsondergang de Ooij in. 29 graden, veel wielrenners veel wandelaars. Turend tegen de zon in probeer ik knollen te spotten.
Al tijden heb ik de kudde die ik de afgelopen jaren volgde niet gezien.
Ik weet dat er behoorlijk uitgedund is vorig najaar, maar de hele kudde zal toch niet...

Stapvoets langs de Bisonbaai, niks. Even verderop, open veld, ook niks. Ik geef al weer gas om dan bij Persingen de minikudde te zoeken die ik daar twee weken geleden zag. 
Daar zijn ze! In het water. Een behoorlijke kudde met een donkere hengst. Parkeren, naar beneden. Los van de kudde staat een jonge hengst in het water. De donkere hengst tussen hem en de rest in. Die ziet er trouwens beroerd uit. Dun en vol beschadigingen. Het zal toch niet?

Twee jaar geleden heeft ie na weken oorlog de leiding overgenomen en nu is ie zelf aan de beurt. Ik heb mijn flitsers nog niet opgezet of hij haalt al uit naar de hengst in het water. Even is er paniek in de kudde. Met drie veulentjes in het midden en het stuivende strandzand wel een mooi gezicht. Jammer dat ik daar geen foto van heb. Ik was even met mijn eigen veiligheid bezig.

De rust keert net zo snel terug als ie verstoord werd. De hengst in het water slentert op me af en wil aandacht. Heel voorzichtig komt ie kopjes geven. Ik probeer het aaien af te wisselen met mijn flitser op statief op een goeie plek te zetten en een portret te maken. Maar ik krijg geen tijd. Geaaid moet er worden. Hier en daar en en daar nog eens ook. Ben ik nou vriendjes aan het maken met de volgende baas? 

De kans is groot dat als ik ze de volgende keer zie, hij de baas is en ik niet meer in de buurt mag komen. Misschien moet ik maar geen twee weken wachten en deze soap van dichtbij gaan volgen.

Tussen de lege sigaretten- en chipsverpakkingen bleek niets lekkers te liggen