Geen drama

Weer paarden?

Ja.

Maar nu geen intriges, drama's en dood.

Gewoon een paar mooie paarden.

En eentje die misschien wat tijd kost voor je ziet hoe ze staat.

Vrienden bleken buren te hebben met paarden. En daar mocht ik best even tegen aan flitsen.

Dat laat ik mij geen twee keer zeggen!

Puzzlepaard

Vrolijk paard

Jong paard

Groot paard

Afscheid

Het moest er van komen. Vanochtend is de zwarte hengst afgeschoten. de beheerder nam samen met twee dierenartsen het besluit dat dat de beste optie was. Als ik zag hoe snel ie achteruit ging lijkt me dat een goed besluit. Ze schoten vanochtend toen er geen 'publiek' in de buurt was. Wel zo praktisch. Want iedereen vind er iets van. En niet iedereen is even genuanceerd. 

Terwijl omstanders me vertelden wat er gebeurd was, liep de kudde naar de dode hengst om afscheid te nemen. In een rij. Beurtelings kwamen ze even dichtbij. Heel bijzonder om daar bij te zijn. Ze laten de hengst twee dagen liggen zodat de rest de tijd heeft voor afscheid. 

Ik ben benieuwd wie zijn plek definitief over gaat nemen, 

want die strijd is nog niet gestreden.

De uitleg waarom het hek dichts was

Derde

The plot thickens, zoals de Fransen zeggen.

De kudde stond op dezelfde plek, in de hoek, bij het water.

Maar nu lag de donkere hengst als enig op de grond.

Even dacht ik dat ie het loodje gelegd had, maar toen wapperde zijn staart in het zand.

De opvolger stond zoals de hele week op een meter of vijftig te kijken.

Helemaal stil. Hij wilde niet aaien, maar liet me rustig een foto maken.

Op een afstand hoor ik een hinnik, of meer een schreeuw van een paard. De opvolger scheurt weg en ik bedenk me dat ik maar weer eens aan de kant moet gaan staan. Rare tijden. Binnen tien seconden is het knok. Gek genoeg niet de donkere hengst, 

maar een derde mannetje.

Het lijkt er op dat er een andere uitdager bij gekomen is. De donkere hengst strompelt alleen nog, die is duidelijk op. Misschien dat nummer drie nu zijn kans schoon ziet en ook een gooi naar de kroon doet. Vanaf de dijk zag ik ze opnieuw elkaar slopen. Om direct daarna allemaal weer in slaap te vallen. Want dat knokken is allemaal leuk en aardig, 

maar wel knap vermoeiend. 

 Wordt vervolgd

Duister

Ach, je kan de langste maansverduistering in jaren een stuk beroerder doorbrengen. 

Beroerder dan in een weiland in een streek waar nauwelijks lichtvervuiling is.

Met een paar vrienden, die dan weer andere vrienden optrommelen. 

Voor je het weet is het gezellig en zit je samen naar de maan te gapen. 

Ondertussen een paar keer afdrukken in de hoop dat er iets blijft plakken. 

Tijdens de verduistering was dat ijdele hoop, 

daarna was het makkelijker.

Ondergang

Mijn inschatting klopte. De machtswisseling is in volle gang. De oude hengst liep nog moeilijker, was nog meer gespannen en viel nog vaker uit dan gister. Gezucht, gehinnik, gedoe. De 'nieuwe' zat onder het bloed en daarmee onder de vliegen. Hij wilde wel aandacht maar was te nerveus om uitgebreid te blijven staan. Even aaien was oké, maar zijn focus was ergens anders. Voor dingen uit de hand liepen was ik weer weg. Het voelde niet veilig, te veel testosteron in de lucht (hebben paarden dat ook?) Van een afstand kan ik het ook wel volgen.

Op de terugweg zag ik de zon prachtig zakken. als ik nou weer de polder in rijd, kan ik dan de brug en de zon in een beeld krijgen? Gewoon proberen, ik heb vakantie. Heel snel zakt ie. Ja, dat is een beeld, ik draai 'm de berm in en meteen stopt er een Staatsbosbeheer auto achter me. Mag ik hier niet staan? Volgens mij wel en ik hinder niemand. We stappen tegelijk uit, halen synchroon de lensdop van de lens en steken de weg over. "Jij hebt dus de betere lens hiervoor", sprak de jonge boswachter. Hij had alleen een groothoek bij, op deze afstand niet ideaal. Fietsers zagen ons, keken waar wij naar keken en stapten af. Skaters, wandelaars, binnen een minuut stonden er tien mensen op de dijk zich te vergapen en foto's te maken. "Nee moet je die van hem zien, die is moo!" Nee moet je daar kijken, da's in het echt, da's nog mooier. Even was iedereen stil, even samen op de dijk. De hele dag was ie niet te harden, maar nu was de zon prachtig.

Lunch

De bloemetjes werden eens lekker buiten gezet. Vakantie, dus het moet kunnen. We nemen het er eens lekker van. Want geld moet rollen. Even lekker tijd voor ons zelf. Niks om je druk over te maken, niemand die moeilijk doet. In een zonnige stad die vergeven is van de terrasjes kan je nog eens kiezen. En dat deden ze ook. 

Ze kozen er voor om met een chagrijnig smoelwerk een boterhammetje metworst uit de lauwe koelbox te eten, hangend tegen de auto. 50 meter achter ze zijn zitjes in de schaduw in het parkje rondom de kerk en nee, die waren niet bezet. Kopje slappe lauwe Douwe Egberts om het fabrieksbrood mee weg te spoelen. Dan kunnen we zo de Titus Brandsma Memorial gaan kijken en een wandeling langs de Waalkade maken. 
Maar al die tijd moet er parkeergeld worden betaald!

Weet je wat? 
Ik prop die boterham met vruchtenhagel naar binnen en we rijden terug naar de camping. 
Ik heb genoeg van die stadse fratsen hier!

Machtsovername

Opnieuw op zoek naar de kudde. Opnieuw bleek de Oranjesingel afgesloten.
Precies twee weken geleden wilde ik naar de Ooij en werd de voetgangersbrug gebouwd, nu werd ie afgebroken. Ruim voor zonsondergang de Ooij in. 29 graden, veel wielrenners veel wandelaars. Turend tegen de zon in probeer ik knollen te spotten.
Al tijden heb ik de kudde die ik de afgelopen jaren volgde niet gezien.
Ik weet dat er behoorlijk uitgedund is vorig najaar, maar de hele kudde zal toch niet...

Stapvoets langs de Bisonbaai, niks. Even verderop, open veld, ook niks. Ik geef al weer gas om dan bij Persingen de minikudde te zoeken die ik daar twee weken geleden zag. 
Daar zijn ze! In het water. Een behoorlijke kudde met een donkere hengst. Parkeren, naar beneden. Los van de kudde staat een jonge hengst in het water. De donkere hengst tussen hem en de rest in. Die ziet er trouwens beroerd uit. Dun en vol beschadigingen. Het zal toch niet?

Twee jaar geleden heeft ie na weken oorlog de leiding overgenomen en nu is ie zelf aan de beurt. Ik heb mijn flitsers nog niet opgezet of hij haalt al uit naar de hengst in het water. Even is er paniek in de kudde. Met drie veulentjes in het midden en het stuivende strandzand wel een mooi gezicht. Jammer dat ik daar geen foto van heb. Ik was even met mijn eigen veiligheid bezig.

De rust keert net zo snel terug als ie verstoord werd. De hengst in het water slentert op me af en wil aandacht. Heel voorzichtig komt ie kopjes geven. Ik probeer het aaien af te wisselen met mijn flitser op statief op een goeie plek te zetten en een portret te maken. Maar ik krijg geen tijd. Geaaid moet er worden. Hier en daar en en daar nog eens ook. Ben ik nou vriendjes aan het maken met de volgende baas? 

De kans is groot dat als ik ze de volgende keer zie, hij de baas is en ik niet meer in de buurt mag komen. Misschien moet ik maar geen twee weken wachten en deze soap van dichtbij gaan volgen.

Tussen de lege sigaretten- en chipsverpakkingen bleek niets lekkers te liggen

Schoenen

In achterbuurten van grote steden in de Verenigde Staten 

worden er schoenen over telefoon- en elektriciteitslijnen gegooid. 

Daarmee wordt aangegeven dat er drugs te koop zijn. Reclame in code.

In Nijmegen hingen boven een aantal straten ook heel veel schoenen te bungelen.

Ik weet niet precies welke code of welke reclame dat was.

Nijmegen Green Capital

Tussendoor

Tussen de feesten door zijn er natuurlijk ook een hoop concerten.

Ik zag er tot nu toe maar twee.

Eentje van Stasj en een van Daniel Docherty

Stasj

En je kan in plaats van fotograferen ook de concerten tekenen, 

doet ie al jaren, pagina's vol van een show 

Daniel speelde binnen, 

ook een mooi tentje

Volle bak

En vol emozie

Op een eiland

Op het eiland tussen de Waal en de Nevengeul is ook een festival gaande.

Een tentje, een kampvuurtje, een bandje

Beetje hangen, beetje drinken

 In een van die tenjes stond, inderdaad, weer Sweaty Disco

Met alles erop en eraan

Alsof de cross nog helemaal niet afgelopen is 

Meer Zwarte Snot

Nog een paar dan...

Het hoofdpodium

Een paar eetkraampjes, de kroegenstraat en een bochtje crossbaan

Meer tentjes

Een Prinses-op-de-erwt-bed waar je in het Achterhoeks voorgelezen sprookjes kon luisteren

 Opblaas Tante Rikie

Het nieuwe decor van de dansvloer

.

Publiek tijdens Sweaty Disco

Een van de vele, vele borden

Een lekker frisse handreinigerautomaat

Mijn lekker frisse auto

Charming and Sweaty

De heren waar ik mee naar Lichtenvoorde ging zijn natuurlijk Sweaty Disco.
De mannen waarvan het zweet niet stinkt, 
die van binnenuit douchen 
en de langste rijen voor de gaybar wisten te laten ontstaan.
Nooit te beroerd om charmant op de foto te gaan. 
Nooit te beroerd om het feestje te laten ontsporen met een zak bananen, 
komkommers en 200 zweetbandjes.

Goede wijn behoeft geen krans, hier zijn ze weer: