Olifant-vriendelijke-honing

Blijkbaar kan dat ook erfelijk zijn: Mooi kunnen vertellen. We hadden Alex van Hooff te gast in een talkshow. Alex is de directeur van Burger's Zoo en net als zijn vader vertelt hij op een prettige manier. Met liefde en kennis van zaken.

Het meest opmerkelijke verhaal ging over olifant-vriendelijke-honing. Een begrip waar ik nog nooit van gehoord had. De leefgebieden van olifanten in Afrika en Azië worden door ontbossing steeds kleiner. Daardoor komen de olifanten vaker in door mensen bewoonde gebieden. Op zoek naar voedsel maken ze vrolijk gebruik van de klaarstaande oogst. De bewoners zijn zelf afhankelijk van hun oogst en proberen de olifanten dan ook weg te houden. Hekken, muren, elektrische hekken, het haalt allemaal weinig uit tegen hongerige olifanten. Dus wordt grover geschut ingezet en worden de olifanten neergeschoten. Een dooie olifant steelt immers geen mais.

Gelukkig gingen er mensen op zoek naar een betere oplossing. Zij vroegen zich af waar olifanten bang voor zijn. Bijen. Of om precies te zijn: boze bijen. Er werden testen uitgevoerd waarbij het geluid van boze bijen over een luidspreker afgespeeld werd naast een kudde olifanten. Die vertrokken direct. De hele kudde rende weg. Hoewel olifanten een dikke huid hebben kunnen de bijen hen toch lelijk steken in hun huidplooien.

Er werden bijenkorven aan touwen rondom de velden met oogst opgehangen. Als een olifant dan tegen het touw aanliep schudde de korf op en neer en kwamen de bijen boos naar buiten. De olifanten kozen dan het hazenpad. De bewoners hielden er meer honing aan over dan ze voor eigen consumptie nodig hadden en verkopen het overschot nu als olifant-vriendelijke-honing. 

Minder dooie olifanten, meer lekkere honing. Fijn als kennis en creativiteit zo samen kunnen komen. En fijn om zo'n verhaal in werktijd te mogen beluisteren.