Gister reed ik voor Fortarock met een busje rond om mensen en spullen naar het festival terrein te brengen. Onderweg naar zeven drumvellen zag ik de bezoekers aan komen lopen. Honderden uitgelaten zwarte shirtjes, opgetogen leren jackies. Even was ik weer terug in 1987.
De boodschappen die ik voor de bands mocht halen waren toch niet helemaal wat je je voorstelt bij zulke types. Frappuccino, fruitsalade, verse jus en maltbier. Waar zijn de tijden van bergen coke, hotelkamers slopen en naakte groupies uit het raam gooien gebleven?
Geen blauwe M&M's bij de artiestencateringvoorraad, wel fruit en verse gember.
's Middags een kijkje genomen op het veld, kleurrijk volk gestoken in het zwart. Onder andere zes jongens met vers geschoren hanenkammen en driedelig pak aan. Zoals het metalfeestjes betaamt een makkelijk sfeertje, ieder gaat z'n gang. Ook backstage een fijne atmosfeer. Geen stress of gedoe maar heel veel vriendelijke mensen. Natuurlijk moet er doorgewerkt worden, een eendaags dorp van 50000 mensen draait niet uit zichzelf.
Rond zonsondergang zat mijn werkdag erop en kon ik aansluiten bij de bar. Als snel in de biergarten terechtgekomen en daar tegen wildvreemden aan zitten zwetsen. De bandjes gelaten voor wat ze waren. Enkel de Duitse operettevereniging Rammstein bekeken. Theatertechnisch alles dik voor elkaar, belachelijk grote show, jammer van de muziek erbij. Na anderhalf uur is het feestje afgelopen, iedereen mag weer naar huis. In bus, trein en auto, een hele rit te gaan. Dan voelt het extra luxe om op mijn fiets te stappen en binnen tien minuten thuis te zijn.
Vanmiddag nog even terug geweest naar het park om wat papierwerk af te handelen.
Daar werd gebuffeld om alles er zo snel mogelijk weer uit te krijgen.
Ik loop weer naar buiten en meteen naast de ingang zie ik dit:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten