Dahejijmooiveurmekoar

Vanmorgen voor dag en dauw naar de buitengebieden afgereisd. Vroeg genoeg om daarvoor al aan de koffie te zitten op het moment dat de bouwvakkers bij de buren er weer tegenaan gingen. Meestal wekken ze me met hun opgewekt gehamer en geschuur, maar vandaag was ik ze voor, ha, daar heb ik ze mooi tuk! Wel aardig dat de eigenaar van het pand eigenhandig de crisis in de bouwsector probeert te bestrijden door die mannen een half jaar aan het werk te houden.

Onderweg naar de garage om mijn ABS sensor te laten vervangen valt me op dat het lampje niet brandt. WAT? Sinds Oerol heb ik dat gezellige oranje lampje, en nú, net nu het gefixt gaat worden, is het uit? Aangekomen bij de garage draai ik opnieuw de sleutel om, ja, het lampje gaat even aan, en weer uit, precies zoals het hoort. En nog eens, en nog eens.

Dan naar binnen om te vertellen. Er wordt gelachen. De garagehouder zegt tegen een werknemer: 'Gejijefferijemidiewageenkiekofdalempkeutdoetofnie'. 

Waar ik uit opmaak: “Wil jij de auto van deze klant of gebreken testen?”. En ja hoor, ik wil wel koffie.

Even later komen we samen tot de conclusie dat het veel te dure onderdeel niet geplaatst hoeft te worden en dat ik dus mazzel heb. “Dieesgewoonhelemoalgoedkweetniehoejetgedoanhetmorutwerkt”. 

(Om mij onbekende redenen functioneert uw auto weer naar behoren) 
Na het officiële melden dat mijn auto bij deze goedgekeurd was, stapte ik weer in. 

Kon ik mooi thuis, voor ik zelf aan de slag mocht, nog even gaan luisteren naar bouwvakkers.

 En met veel lampen bij een voorstelling, krijg je ook veel schaduwen