14-04-2013

Never a dull day

Een avond met mannen die praten over wielrennen. 

Een met mannen en vrouwen die praten over gedragswetenschappen. 

3985 29 dansjes/liedjes/toneelstukjes van een middelbare school
(en 29 repetities en alle 29 in de generale). 
(De repetities  met licht en geluid liepen wat uit, en er was niet genoeg tijd om ieder liedje helemaal te doen. Dus bij liedje vijfhonderzoveel werd er "Dankjewel, volgende" geroepen, en tikte ik het zaallicht aan, waarop het meisje achter de piano spontaan begint te huilen en met een piepstemmetje vraagt: "Maar meneer, was het niet goed dan?". 
Ze mocht toen alsnog haar liedje afmaken trouwens.

Een fijne toneelvoorstelling met diverse ex-collega's op de vloer. 

Een grote Amerikaanse dansvoorstelling met vooroordeelbevestigende (3 x woordwaarde en gewonnen!) technici. 

Een als grote-zaal-voorstelling verkochte coverband.

In zes dagen dus, ze wisten me aardig van de straat te houden.

Gister na het eten liep ik terug naar het theater en passeerde een autootje. Een heel klein model Japanner. Daarin zat een erg dikke Chinees, met een Chiwawa op het dashboard en gruwelijk hard 'Paradise by the dashboardlight' uit de stereo.

Vandaag doe ik lekker niks,
behalve naar de nieuwe van Steve Earle luisteren 
en een vers fotootje uit mijn voortuin in dit blog plakken.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten