Wat een feest

Bij Heumensoord 

stond de massa 

niet echt te dringen

 om het Koningslied 

te gaan zingen.

Oké, een oranje bloemetje dan.

En kunnen we dan nu afspreken

 dat de koninklijke familie 

tot minimaal Prinsjesdag uit de publiciteit blijft?

Visserslatijn

Om half acht vanochtend kwam er een busje voor rijden. Vijf mannen stapten uit. Rekten zich uit en stapten naar binnen. Zij spraken geen Nederlands en wij geen Russisch. Dan wauwelt iedereen de hele dag wat lauw bruinkool-Engels tegen elkaar, en gaat de Russische clownsvoorstelling gewoon op tijd van start. Tijdens de bouw vielen me een aantal zinnen op. Zinnen in het Nederlands welteverstaan. Iedere werkdag brengt zo zijn eigen teksten voort. Vandaag :”Alle kippen hangen in de kippentrek”, en “de radio zit gewoon op een dimmer geprikt”. “De hele wand ligt in een storing”. Een kippentrek heeft niets met trekvogels te maken en is ook geen theaterterm. Het was de aanduiding voor de trek (een stalen buis aan staalkabels die in de de hoogte kan bewegen om lampen, doeken of decor aan te hangen) waar de plastic kippen in hingen. (Plastic kippen komen niet in elke voorstelling voor, wel vaak, maar niet altijd) (gelukkig maar)

Kist met kippen

Andere termen of zinnen komen wel dagelijks in het theater voor. Een greep uit de collectie:

1- Een poot op pikhoogte hangen

2- Kluiten op een vak zetten

3- De banaan rechtop zetten

4- Een fries pijpen

5- Het mes er iets verder in en dan onscherp trekken

6- De afstopping omhangen.

We hadden eens een stagiaire die dacht dat we die dingen zelf verzonnen, en dat het allemaal over seks ging. Twee keer mis. Alle termen bestaan al lang, en hebben, althans in de context waar ze meestal gebruikt worden niets met seks te maken. Ik zal een vertaalpoging wagen.

1- Een verticale doek (poot) op werkhoogte hangen.

2- Zwaar metalen gewichten (kluiten) op een houten of gestoffeerd paneel (vak) plaatsen.

3- Het filament (gloeidraad van een lamp) draaien zodat de bundel verticaal geprojecteerd wordt.

4- Een horizontaal doek (fries) voorzien van een verzwarende metalen buis. (pijpen)

5- In een profielspot (theaterarmatuur met meerdere gladde lenzen) de bundel verkleinen door metalen plaatjes (messen) er in te schuiven en de lenzen zo verschuiven (trekken) dat het geprojecteerde licht als een diffuse bundel (onscherp) door de voorste lens komt.

6- De friezen en poten (zie 1 en 4) op een andere plek aan de trekkenwand hangen, zodat het licht en decor van de voorstelling op je juiste plek kan komen hangen.

Zie je wel, geen onvertogen woord.

In de pauze liep ik naar buiten en in de vijver voor de schouwburg zaten drie families met jongen.

Een kudde mini-kippen

Net zomer

Als je niet beter zou weten 

lijkt het net zomer

Magere Hein en 1000 balonnen

Na de keurigheid van Apeldoorn gisteren was vandaag Raalte aan de beurt. Ook mooi, maar net anders. Bij aankomst waren een aantal leerlingen bezig de frituur en bakplaat op het schoolplein op te stoken. Ook liepen verrassend veel leerlingen in strakke zwarte kleding en bivakmutsen rond. En Magere Hein was aanwezig. Helaas was zijn zeis vervangen door een plastic tuinhark. Het was de laatste lesdag voor de eindexamenkandidaten. 

Gelukkig spelen we de voorstelling voor vierde-klassers. Zij waren niet verkleed als terrorist maar als brave VWO leerlingen. Tussen de voorstellingen door gingen we onze boterhammen opeten in de lerarenkamer. Buiten kwam de regen met bakken naar beneden en binnen was er koffie. En ballonnen. Die waren ook onderdeel van de eindexamenstunt. De lokale supermarkt had een doos gesponsord en na een uurtje spelen met de compressor hadden ze er ruim duizend in de onderwijzerkantine weten te proppen. Tussen deze vrolijkheid namen we plaats.

Helaas hadden de leerlingen dat moment uitgekozen om ze weer te verwijderen. Gewapend met schoenen en vorken werden de ballonnen aangevallen. Binnen een minuut was de lunchplek veranderd in een oorlogsgebied. Oordoppen in. Nee dit kon echt niet meer. Terug naar de aula. Daar bleek de rust te zijn ingeruild voor een gemaskerd feest waar op de tijdloze tonen van Arie Ribbens' Polonaise Hollandaise door honderden kinderen – u raadt het al- de polonaise gedaan werd. Opeens was in de trailer lunchen toch best een goed plan.

Stilte voor de storm

Keurig

Werkzaamheden dreven me vandaag naar Apeldoorn.

De onberispelijke middelgrote provinciestad die enkele jaren geleden in het nieuws kwam vanwege een verstoorde Koninginnedag. Vandaag niets van dat al. Voor het statige pand van de voormalige Hoogere Burger School sloegen wij ons tijdelijk kampement op. Enkele leerlingen waren op de stoep voor de school bezig een fotoreportage te maken. Op mijn vraag of we hen stoorden door op te gaan bouwen antwoorden ze:”Nee hoor mijnheer, wij gaan zelf wel ergens anders staan”. Tijdens het bouwen op de stoep werden we door diverse voorbijgangers waaronder scholieren vriendelijk begroet. 

Het zonnetje scheen door de verse bloesem aan de bomen. Nog voor we klaar waren met bouwen kwam een onderwijzeres informeren naar de vorderingen en of we melk of suiker in de koffie gebruikten. Ruim tien minuten voor aanvang van de voorstelling stonden alle leerlingen klaar om naar binnen te gaan onder begeleiding van meerdere leraren. Een van de begeleiders droeg een t-shirt met de tekst daar op “Het ergste moet nog komen”. Het leek minder dan ooit van toepassing. Zelfs de jongen die tijdens de voorstelling door een flauwte bevangen werd, had het fatsoen niet buiten bewustzijn te raken, maar voortijdig zijn ongerief aan te geven en in de buitenlucht snel bij zijn positieven te komen. 

Filevrij en zonovergoten zijn we weer huiswaarts gekeerd.

En de grap is dat er geen woord van gelogen is.

Ingeklapt flamingojong

Naar buiten

Vanochtend viel tijdens de voorstelling een jongen in het publiek flauw 
en die mocht ik naar buiten dragen.

Vanmiddag mocht ik weer foto's maken in de dierentuin.

Het tweede vond ik toch leuker.

Samen lappen

In november schreef ik over Curtis Eller. Hoe hij voor drie man en paardenkop in Castricum de sterren van de hemel speelde. Hij vertelde daar voor de show dat de nieuwe plaat waarschijnlijk in de zomer zou komen, als het financieel zou lukken.

Vorige week kwam er een mailing, met de vraag of ik mee wilde financieren.

Huh? Ik? Om de opnames van de nieuwe plaat te kunnen betalen heeft ie bij Kickstarter een project aangemaakt, daar kan je aangeven hoeveel geld je toezegt over te maken als de grens word gehaald.

De grens is in dit geval, binnen één maand $7000,- Als het niet volledig toegezegt wordt heeft ie pech en krijgt ie niets, en betaalt niemand iets. Anders wordt het geld op de aangegeven datum afgeschreven. Je kan kiezen hoeveel je toezegt. Voor 5 dollar krijg je een kaart met handtekening, voor 15 de cd, voor 25 de cd en een download, voor 500 komt ie bij je thuis spelen en voor 1000 komt de hele band mee.

Ik vind het een hele fijne manier van financieren. Geen bank, geen rente, geen schuld. Wel de vrijheid om te kunnen maken wat ie wil. En in augustus valt er hier een pakketje op de mat met de nieuwe plaat. Anders had ik die later alsnog besteld, maar op deze manier help je een beetje mee aan de productie. Het is ondertussen trouwens gelukt, die 7000 dollar, en de teller blijft nog even lopen, zodat er ook geld is om 'm op vinyl uit te brengen.

Op Kickstarter staan honderden projecten die op deze manier betaald worden, met bedragen die variëren van 1.000 tot 1.000.000 dollar. Een mooie nieuwe wijze van globaal helpen en elkaars werk en ideeën mogelijk te maken.

 En nou maar hopen dat ie weer een mooi plaatje maakt

Oversteek

Verplaats een brug over een drukke rivier
en heel veel mensen komen kijken.
Bakkie koffie erbij, boterhammen mee.
Oh ja, niet vergeten ook wat foto's te maken voor later.
Een korte impressie:

(beeldvullend en in hoge resolutie komt ie het beste uit)

Amateur

ama·teur  
(de; m,v; meervoud: amateurs) 

 1 iemand die iets uit liefhebberij beoefent: amateursport, amateurtoneel
 2 (minachtend) prutser, knoeier

Ja, ik dus.
Na een fijn dagje werken in Bemmel, waar tijdens de voorstelling, een jongen naar buiten ging met een bloedneus, eentje naar buiten ging en bijna flauw viel en een derde naar buiten ging wegens misselijk en flauw, ging ik naar het Goffertpark.
Want mooi weer met zon, dan wil ik graag nog wat foto's maken.

Ik kwam onderstaand bord tegen, midden in het park, met namen en tijden erop.
In het park rijden geen bussen of treinen, dat kan het niet zijn. 
Geen idee wat het wel is. 
Ik wilde op deze manier vragen of iemand wist waar het bord voor diende.
Maar ja, dan moet je wel weten wat je doet (prutser, knoeier). 
En er rekening mee houden dat zo'n lichtkrant zich ververst. 
Dus een lange sluitertijd kiezen. 
Want op deze manier is het wel erg erg cryptisch. 
Heb ik wel meteen een goeie reden om terug te gaan naar het park (liefhebber).
Wordt vervolgd.

 Dus...

Terug van weggeweest

Meerdere malen kwam ie al ter sprake en voorlopig zijn we nog niet van 'm af.

Wist ie eerder zich in de kijker te spelen door de Nobelprijs te winnen 

en later zijn eigen overlijden in scene te zetten, 

dook ie vanochtend weer op.

Doodleuk zat meneer op de waslijn. En -hoppa- hing ie aan de ónderkant. 

Trucje!

Had ie een cursus acrobatiek gedaan en een workshop Afrikaans trommelen.

Zonder waarschuwing hing ie in mijn blikveld.

Alsof er in die vier maanden verder niets voorgevallen was.

En ja koffie, daar had ie wel trek in.

Allemaal grote verhalen over wat deze winter gebeurde.

En dat ie vanavond geïnterviewd zou worden voor twee zenders tegelijk en voor de radio.

Toen vond ik het welletjes, want dat kan natuurlijk nooit echt.

 Daar zal het laatste woord nog niet over gezegd zijn.

Opbloeiend

Tussen al het bloeiende lente-geweld in het tuincentrum, 

konden we het niet laten ook de jongetjes aan hun trekken te laten komen.

Never a dull day

Een avond met mannen die praten over wielrennen. 

Een met mannen en vrouwen die praten over gedragswetenschappen. 

3985 29 dansjes/liedjes/toneelstukjes van een middelbare school

(en 29 repetities en alle 29 in de generale). 

(De repetities  met licht en geluid liepen wat uit, en er was niet genoeg tijd om ieder liedje helemaal te doen. Dus bij liedje vijfhonderzoveel werd er "Dankjewel, volgende" geroepen, en tikte ik het zaallicht aan, waarop het meisje achter de piano spontaan begint te huilen en met een piepstemmetje vraagt: "Maar meneer, was het niet goed dan?". 

Ze mocht toen alsnog haar liedje afmaken trouwens.

Een fijne toneelvoorstelling met diverse ex-collega's op de vloer. 

Een grote Amerikaanse dansvoorstelling met vooroordeelbevestigende (3 x woordwaarde en gewonnen!) technici. 

Een als grote-zaal-voorstelling verkochte coverband.

In zes dagen dus, ze wisten me aardig van de straat te houden.

Gister na het eten liep ik terug naar het theater en passeerde een autootje. Een heel klein model Japanner. Daarin zat een erg dikke Chinees, met een Chiwawa op het dashboard en gruwelijk hard 'Paradise by the dashboardlight' uit de stereo.

Vandaag doe ik lekker niks,

behalve naar de nieuwe van Steve Earle luisteren 

en een vers fotootje uit mijn voortuin in dit blog plakken.

Non-stop

Ja inderdaad. Precies iets voor u. Ja.

Als u echt een vliegtuigliefhebber bent is dit precies wat u wil.

Jazeker, nee hoor, zonder stop.

Nee heer geen injecties nodig, geen visa,

al die heisa blijft achterwege.

Natuurlijk met maaltijden, ja hoor vijf stuks.

Nee hoor, geen enge dingen, gewoon Hollandse pot.

Nou zullen we 'm maar inboeken dan?

Hoe lang het precies is?

Ah hier, ja. U vertrekt op Schiphol op donderdagmiddag om kwart voor twee,

en komt dan op zaterdagochtend na ruim 40 uur vliegen, om half zes weer aan op Schiphol.

Helemaal non stop, retour Bangkok.

En dat voor nog geen 600 Euro.

Ja hoor, veel plezier.

 En de hoogste klanttevredenheid van wie, of wat?

Bosje

De tulpen zijn te vers om al weg gegooid te worden, da's geen toeval.

Is oma gister begraven en vonden de kinderen het ondertussen wel tijd worden om haar huis leeg te gaan halen? “En die bloemen hoef ik ook niet, die pleur ik de deur uit want ze stinken”. "Moet jij dit lelijke klokje eigenlijk ?"

Een wanhopige poging om het toch nog goed te maken. “Nee echt schat, dit was echt de laatste keer, echt waar”. “Ja ja, dat zeg je altijd, flikker maar op met die verhalen”. “Nee, echt, ik weet dat ik het al eerder gezegd heb, maar nou meen ik het”. “Dus die andere keren meende je het niet eens! Nou m'n hut uit, en neem die Keukenhof van je maar weer mee”. 

Meegenomen bij een spontaan bezoek aan een ouwe vlam, in een opwelling erheen, mooi bosje gehaald, da's een leuke binnenkomer, en alleen haar vriend is thuis. Om dan die bos mee naar huis te nemen, ach, laat ook maar.

Prachtige première gespeeld, iedereen helemaal lovend, champagne en bloemen en complimenten, en in al die drukte ziet ze hem met die van publiciteit zoenen. Voor de vorm dat bosje nog glimlachend meegenomen de artiestenuitgang uit, eer aan zichzelf, maar bij de eerste de beste bak hoefde dat ook niet meer.

Bloemen houden van mensen

Call the pliesie

Voor ik vanavond mannen die over wielrennen praatten van licht en geluid voorzag, ben ik naar andere pratende mensen gaan luisteren. Vandaag was Tedx in de schouwburg. Tedx is een wereldwijde serie van dagen waar mensen met goede ideeën, hun verhaal vertellen aan anderen. En omdat er altijd meer mensen bij willen zijn dat er in de zaal passen wordt alles opgenomen en op internet gezet. Door toeval en oud-Hollandsch blufwerk zat ik tussen de toeschouwers vandaag.

Een serie sprekers trok voorbij, met mooie verhalen. Zo waren er wat sympathieke Belgen met een idee om door Europa heen schermen met microfoons neer te zetten, zodat mensen direct met elkaar in contact kunnen komen. Vertelde iemand over een 3d-printer, maar dan om medicijnen mee te printen. Een Amerikaanse jongen van 15 bleek een veel betere en goedkopere manier gevonden te hebben om alvleesklierkanker op te sporen. En iemand van het formule 1 raceteam van Mc Laren legde het verband tussen autoracen en hartfalen bij baby's uit.

De Nederlandse sprekers bleken, omdat alles in het Engels gaat, niet altijd even goed verstaanbaar. Het feit dat je een inspirerend verhaal hebt, wil niet zeggen dat je ook goed Engels spreekt, helaas. Als dieptepunt vertelde iemand over een vorige week gestolen aanhanger: “And if you know where it is, please call the pliesie”. Los daarvan vond ik het, na vele Ted-talks op internet bekeken te hebben, wel heel bijzonder om op drie minuten lopen van huis, er opeens zelf tussen te zitten, en ook besmet te worden met een positievere kijk op de wereld.

Hier een Ted talk met Nederlandse ondertiteling die ik erg mooi vind.

Volle bak voor een nog leeg podium

Van en naar

Voor de 150ste extrabelegen,
(hoera) 
twee plaatjes:

Een van de stad af

 en een er naar toe.

Bakfietsmandreservaten

In Apeldoorn stonden we gister met de trailer op een schoolplein. De aangrenzende fietsenstalling had een aparte afdeling voor fietsen met een mand of kist voor op. En dat bleek nodig vanwege het grote aantal exemplaren. Waar het vijf jaar geleden nog een uitzondering was, lijkt het nu erg modern om met een enorm ding voor je stuur rond te rijden. Niet alleen de bakfiets met kleuters er in, maar vooral de manden-kisten-kratten variant.

In Nijmegen is de gemeente al een aantal jaar bezig om de “overlast van fietsen in de binnenstad terug te dringen”. Het “rommelige stadsbeeld” wat fietsen verzorgen moest verdwijnen, zodat bezoekers van het stadscentrum kunnen genieten van de mooie etalages. Om dit voor elkaar te krijgen werd er aan de rand van het centrum een bewaakte stalling gebouwd. En veel gewone stallingen in het centrum verwijderd. Jammer maar toch onhandig. Vervolgens werd een bedrijf in de arm genomen om alle fietsen die niet in stallingen staan te verwijderen. Zij knippen het slot door en stelen je fiets plaatsen je fiets in een loods. Als je fiets bij het station niet in een rek staat, (waarvan er minder zijn dan het aantal fietsen wat treinreizigers daar parkeert) wordt deze aan de andere kant van de stad opgeslagen. Het kost met een stadsbus een half uur om daar te komen. De openingstijden zijn bijna ideaal, dagelijks van 13.00 tot 15.00. Mocht je dan werken of naar school gaan, dan wacht je toch tot zaterdagochtend, want dan zijn ze van tien tot twaalf open.

Om die ellende te voorkomen wil ik graag mijn fiets wel in een fietsenrek stallen. Helaas neemt een hippe fiets met mand-rek-kist-box-doos-pallet-hondenhok voorop meestal drie plekken in zo'n rek in. Sta ik te vechten met remkabels en fietsbellen om mijn brik er toch tussen te parkeren. Het zou daarom niet gek zijn als de gemeente ook bakfietsmandreservaten in het centrum zou bouwen. Kan de gewone fietser gemakkelijker parkeren en de mandkratfietsbakkist bestuurder lekker ruim in het reservaat terecht.

 De oplossing in Apeldoorn

Tip

Heb ik eigenlijk ooit geschreven, 

dat als je op de foto's op dit blog klikt, 

ze dan veel groter in beeld komen?

 

Of dat als er meer foto's in een bericht staan,

en je ze al groot in beeld hebt, 

ze onderin beeld kunt wisselen?

 

En dat alle foto's in dit blog te koop zijn?

Zomertijd

Met toch maar een paar meter tussen de twee bomen,

leek het park zich in twee verschillende seizoenen te bevinden.

Ei

Terwijl wij binnen nog eieren aten, 

hadden de vogels buiten, 

hun paasbrunch al weggewerkt.